Συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ» και τους δημοσιογράφους Β. Λυριτζή και Δ. Οικονόμου παραχώρησε σήμερα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
- Εσείς, κ. Κουτσούμπα, είστε μια πολιτική δύναμη που μένει στο μυαλό του άλλου -εκτός αν το περιγράφω κακώς- που λέει όχι σε όλα. Δεν συμφωνεί με τίποτα, με καμία από τις πολιτικές, δεν θέλει Ευρώπη, δεν θέλει μνημόνια, δεν θέλει κυβέρνηση, δεν συμμετέχει σε κυβερνητικά σχήματα...
- Εννοείτε όχι σε όλα τα άσχημα για το λαό μας. Λέμε ναι σε οτιδήποτε καλό μπορεί να υπάρξει...
- Και επομένως σου λέει, εντάξει, από μία θέση λίγο βολική κάνει κριτική σε όλα τα κακά, σε όλα τα δύσκολα, αλλά στην πλάτη δεν παίρνει ευθύνη, κάθεται και πετροβολάει στη γωνία.
- Ποτέ δεν είναι βολική η θέση του ΚΚΕ και στην ιστορική διαδρομή του και σήμερα, η θέση της αντιπολίτευσης, έτσι όπως την εννοείτε στη Βουλή, γιατί κυρίως δουλεύουμε μέσα στον κόσμο. Προσπαθούμε να αναδείξουμε αυτά τα ζητήματα και τα προβλήματα τα λαϊκά και στη Βουλή βεβαίως και στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά κυρίως στους αγώνες. Είναι πολύ δύσκολη η δουλειά των κομμουνιστών μέσα στους τόπους δουλειάς, μέσα στις γειτονιές και για να εξηγήσουν, αλλά κυρίως για να ωθήσουν και να δώσουν αυτή την ανάταση που χρειάζεται ο λαός μας, έτσι ώστε να βγει από τη μοιρολατρία, από το «τίποτα δεν γίνεται», από όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που τον έχει οδηγήσει η πολιτική των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τα τελευταία κυρίως χρόνια, χωρίς βεβαίως να λείπουν οι τεράστιες ευθύνες που έχουν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσες κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Αλλά κυρίως αναφέρομαι σε αυτή, γιατί μια ανάταση που είχε ο λαός μας, μια ελπίδα, μια προσδοκία με βάση συγκεκριμένες θέσεις, αντιμνημονιακές, αντιευρωενωσιακές, για μια διέξοδο, για μια ελπίδα, μετά την κρίση, για μια ανάπτυξη, για μια τέλος πάντων -αν όχι λαϊκή ευημερία- μια καλύτερη κατάσταση, είδαν να καταρρέουν. Όχι εν μία νυκτί, εντάξει χρειάστηκαν κάποιοι μήνες, αλλά το είδαν πολύ πιο σύντομα από ό,τι θα περίμενε κανείς από άλλες κυβερνήσεις ή τουλάχιστον με βάση αυτά που έλεγαν οι σημερινοί κυβερνώντες. Άρα αυτό το ζήτημα είναι και το καθοριστικό αν θέλετε, που πρέπει να κρίνει τέτοιες κυβερνήσεις, που εν ονόματι της αριστεράς, της ελπίδας, των αυταπατών σε τελευταία ανάλυση που καλλιέργησαν στον κόσμο, οδήγησαν εδώ που οδήγησαν και να βγάλουν συμπεράσματα. Άρα αυτή η δουλειά είναι πολύ πιο δύσκολη -αναφέρομαι στο ερώτημά σας- για το ΚΚΕ, γιατί η απογοήτευση και όλα αυτά δεν δημιουργούν και ανάταση, να βγει ο κόσμος στους δρόμους, να παλέψει...
- Καθόλου δύσκολη δεν είναι δουλειά των κομμουνιστών μέσα στους τόπους δουλειάς. Σε μνημονιακό περιβάλλον είμαστε, σε ένα περιβάλλον που είναι πια πολύ εύκολο να κάνεις κριτική στην κυβέρνηση, στην παρούσα κυβέρνηση, που βγήκε από αριστερές, αλλά εφάρμοσε δεξιές...
- Κύριε Οικονόμου, στους τόπους δουλειά ξέρετε τι γίνεται; Αυτή η κριτική προς την κυβέρνηση, προς την εργοδοσία, προς τα μνημόνια ή η στοιχειώδης διεκδίκηση οδηγεί στην απόλυση. Οδηγεί και σε δυσμενή μετάθεση. Οδηγεί σε μια σειρά πιέσεων, που ο άλλος μέσα σε αυτόν το φόρτο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, των καθημερινών, των επαγγελματικών, των οικονομικών, των οικογενειακών, της υγείας -γιατί όλα αυτά μέσα στη ζωή είναι, κάθε οικογένεια αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα- κι έρχεται όλος αυτός ο φόρτος τον συμπιέζει, τον καταρρακώνει και ουσιαστικά δεν ξέρει πού να κατευθυνθεί. Άρα αυτή η δουλειά του να συνειδητοποιήσει ο ίδιος ότι πρέπει να πάρει αυτός τις τύχες, της χώρας σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο του εργοστασίου, του τόπου δουλειάς του, της γειτονιάς του, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και οι περίοικοί του, όλοι τέλος πάντων, οι οικογένειες γύρω του, οι φίλοι του, να πάρει ο ίδιος την υπόθεση στα χέρια του κι όχι απλά ως ένδειξη αλληλεγγύης...
- Γιατί να δει προοπτική μέσα από αυτές τις θέσεις ένας κόσμος, όπως λέτε, τη στιγμή που πέραν του ότι το μοντέλο αυτό δεν υπάρχει, έχει καταρρεύσει αυτό που πρεσβεύετε...
- Μα δεν μιλάμε για μοντέλο, μιλάμε για απλά πράγματα τα οποία οδηγούν και σε μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας.
- Σύμφωνοι, μα εδώ δεν τα κατάφερε θα σου πει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερό κόμμα που ήρθε με αριστερές θέσεις και είδε ξαφνικά μπροστά του τον τοίχο και την πραγματικότητα και αναγκάστηκε να προσαρμοστεί...
- Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να τα καταφέρει σε αυτή την κατεύθυνση, για να φτιάξει μια νέα κοινωνία, μια νέα οικονομία, να μας βγάλει από το αδιέξοδο της κρίσης, σε μία διέξοδο φωτεινή προς όφελος του λαού. Κι εμείς το λέγαμε από πριν αυτό. Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και προεκλογικά, παρά τις φιοριτούρες και έτσι όπως γίνονταν από τα προεκλογικά μπαλκόνια, εμείς λέγαμε ότι οδηγούν σε αδιέξοδο την κατάσταση, οδηγούν σε αδιέξοδο και σε ήττα αυτής της πολιτικής, ακόμα και των όποιων θετικών συνθημάτων είχε...
- Γιατί εσείς, λοιπόν, που δεν είστε γενικώς αριστερός, όπως λένε οι άλλοι, είστε κομμουνιστής, με συγκεκριμένη ιδεολογία κλπ. κλπ., είστε επομένως υποχρεωμένος πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον να παίρνετε υπόψη σας το συσχετισμό των δυνάμεων και ανάλογα να πολιτεύεστε. Αν, λοιπόν, παίρνεις υπόψη σου το συσχετισμό δυνάμεων ξέρεις τι συσχετισμός υπάρχει, πώς συνδέεις την αλλαγή της καθημερινότητας, των προβλημάτων που αναφερθήκατε και είναι υπαρκτά, με το γενικότερο πολιτικό, αφού ξέρετε ότι ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός για αυτά που λέτε;
- Η ανάδειξη του ζητήματος και η πάλη και του ΚΚΕ, του ίδιου του λαού μας, για να υπάρξει διέξοδος από την κρίση σε όφελος του λαού, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που μιλάει για μια νέα κοινωνική οργάνωση, σε όλα τα επίπεδα και στην οικονομία...
- Αυτός είναι ο στρατηγικός σας στόχος...
- Ναι, ο στρατηγικός στόχος συνδυάζεται και με αυτό που δεν μπορεί να κάνει το σημερινό «στρατηγείο», που λέγεται καπιταλιστικό σύστημα, που λέγεται εξουσία των λίγων και πολιτικό προσωπικό αυτών που τους υπηρετεί. Άρα, λοιπόν, δεν καθορίζεται έτσι η αναγκαιότητα αυτή. Πρώτα πρέπει να συμφωνήσουμε αν θέλετε και να συμφωνήσει και ο ελληνικός λαός ότι αυτό είναι απαραίτητο, χρειάζεται μια νέα οικονομία, λαϊκή, σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων, για να έχεις ανάπτυξη σε όφελος του λαού και λαϊκή ευημερία, πρώτα πρέπει να συμφωνήσεις και να δεις ότι υπάρχει τέτοιο σχέδιο, τέτοιο πρόγραμμα. Να δεις δηλαδή τι θα κάνεις αυτές τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα, τι θα κάνεις αυτό το τεράστια έμπειρο, επιστημονικό, τεχνικό, εργατικό δυναμικό που έχει η χώρα, που μπορεί να κινήσει και την οικονομία και την παραγωγή, να οργανώσει τις υπηρεσίες σε όφελος του λαού με ένα τέτοιο σχέδιο. Πρώτα θα συμφωνήσουμε για την αναγκαιότητα, ότι αυτό είναι αναγκαίο να γίνει και πρέπει να γίνει και μετά θα δούμε και θα συνειδητοποιήσουμε ότι βεβαίως πρέπει να αλλάξουν...
- Στο ίδιο περιβάλλον;
- Όχι βεβαίως. Μα μιλάμε για ριζική αλλαγή.
- Και πώς θα γίνει, κ. Κουτσούμπα; 40% του ΑΕΠ σήμερα κάνουμε εισαγωγές στην Ελλάδα. Αυτό το μοντέλο σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, με ανοιχτό και ελεύθερο το εμπόριο, πώς θα το αλλάξετε εσείς; Μπορεί η χώρα να είναι ανταγωνιστική, να παράγει ανταγωνιστικές τιμές και να συμφέρει να παράγει, παρά να τα εισάγει, γιατί δεν τα εισάγουμε από βίτσιο;
- Στο πλαίσιο της ΕΕ, για παράδειγμα, δεν μπορεί.
- Μα, σε αυτό το πλαίσιο είμαστε.
- Μα, αυτά πρέπει να αλλάξουμε. Αν τα έχουμε ως δεδομένα, ως θέσφατα, ότι είναι σταλμένα από το θεό, από τον ουρανό και για μια ζωή θα τα έχουμε και εις τους αιώνες των αιώνων θα ζούμε με αυτή τη βαρβαρότητα, τότε να σταυρώσουμε τα χέρια και να περιμένουμε απλά το θάνατό μας. Γιατί σήμερα οτιδήποτε, την πιο παραμικρή κατάκτηση, ένα μικρό δικαίωμα, μια αύξηση μισθού να μπορέσει να κατοχυρώσει ένας εργαζόμενος τέλος πάντων -στα λόγια το λέμε αυτό γιατί ούτε αυτό δεν συμβαίνει σήμερα- αλλά ακόμα κι αυτό, μια κατάκτηση να έχει, την άλλη μέρα του την παίρνουν διπλά και τριπλά. Δηλαδή μπορεί να του δώσει μια αύξηση 50, 30, 10, 5 ευρώ και να του την πάρει από το νοσοκομείο που θα πάει και θα αγοράσει τα φάρμακα για να γιατροπορευτεί, θα την πάρει από την Παιδεία που θα στείλει το παιδί του, θα την πάρει από τον ΕΝΦΙΑ, από το φόρο, από το ένα, από το άλλο. Και όλα αυτά δεν έχουν σταματημό, δυστυχώς. Δηλαδή αν υπήρχε «φως στο βάθος του τούνελ», όπως έλεγαν κάποιοι παλιοί, πρώην ηγέτες, άλλων κομμάτων βέβαια, αλλά που αυτή την άποψη, ήταν και ρεαλιστές, έβλεπαν τα πράγματα πού πάνε, τέλος πάντων θα μπορούσε να πει κανείς «ε, υπάρχει μία ελπίδα, ας δώσω μια βοήθεια, έστω μια στήριξη», δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Πρέπει να φύγει από το μυαλό όλων μας ότι υπάρχει πιθανότητα να επιλύσεις ζητήματα με αυτές τις πολιτικές, με αυτές τις στρατηγικές και με την τήρηση κατά γράμμα των κατευθύνσεων της ΕΕ, που είναι καπιταλιστική και μας ξεζουμίζει.
- Το ξέρετε ότι εμείς είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη σήμερα που είναι σε μνημόνιο. Δεν είναι έτσι σε όλη την Ευρώπη.
- Έτσι είναι σε όλη την Ευρώπη. Χωρίς να έχουν μνημόνια την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και στη Γαλλία, που είναι και πιο ισχυρή καπιταλιστική δύναμη υποτίθεται, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στους δρόμους όλα αυτά τα χρόνια και δεν έχουν μνημόνια και τους κόβουν το Ασφαλιστικό, τους κόβουν το εισόδημα, τους έχουν ταράξει στη φορολογία, παίρνουν τα ίδια μέτρα. Οι κατευθύνσεις της ευρωενωσιακής πολιτικής είναι ίδιες για όλες τις χώρες.
- Άρα είναι άμεσος στόχος να φύγουμε από την Ευρώπη, από την ΕΕ;
- Μα, βέβαια, όλα αυτά είναι άμεσα. Ακόμα και η αλλαγή του συστήματος είναι άμεση αναγκαιότητα...
- Και η έξοδος από το ευρώ;...
- Μόνο που εμείς παλεύουμε σε συνδυασμό την έξοδο από την ΕΕ, τη συνδυάζουμε με τη συνολική αλλαγή της οικονομίας και της κοινωνίας. Γιατί μπορεί να βγεις για παράδειγμα από μια Ένωση ξαφνικά, αλλά θα υπάρξουν προβλήματα. Για παράδειγμα, όλοι αυτοί που λένε για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν συνειδητοποιούν ότι θα υπάρξουν προβλήματα, από απλή αισχροκέρδεια, μέχρι προβλήματα τραπεζικά στις αποταμιεύσεις, λέω για παράδειγμα ένα ζήτημα, μέχρι άλλα προβλήματα. Ακόμη μπορεί να σου παρουσιαστούν προβλήματα όπως ελλείψεις τροφίμων και άλλα θέματα. Αυτά σε μια μεταβατική περίοδο θα υπάρχουν σημαντικά και σε αυτή την πάλη βεβαίως ...
- Και γιατί πρέπει να το ζήσουμε αυτό;...
- Μα εμείς λέμε ότι πρέπει να συνδυάζεται με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στην οικονομία. Γι' αυτό μας κατηγορούν. Ότι το συνδυάζουμε με το σοσιαλισμό κλπ. Μα αν δεν έχεις κεντρικό, επιστημονικό, οικονομικό σχεδιασμό, αν δεν κοινωνικοποιήσεις βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ορυκτό πλούτο, Ενέργεια, βασικά εργοστάσια ώστε να μπορείς να κινήσεις -αυτό που λέγαμε για τα τρόφιμα πριν- να τα κινήσεις εσύ, όλη την οικονομία και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Ταυτόχρονα να εξασφαλίσεις να έχεις σχέσεις με άλλες χώρες του κόσμου και με ευρωπαϊκές και με άλλες, χωρίς να είσαι σώνει και καλά μέσα σε μια ένωση, τότε βεβαίως υπάρχει μια προοπτική. Άλλο οι δυσκολίες, οι επιμέρους, που θα υπάρχουν, αλλά θα υπάρξει μια προοπτική για να αναπτύξεις την οικονομία...
- Τι θα κάνεις, θα φτιάξεις μια οικονομία-νησίδα, σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένο; Θα μπορεί μια νησίδα, ακόμα και με τη συμμετοχή του λαού και με άλλο πρόγραμμα κλπ.;
- Κύριε Λυριτζή, οι αλλαγές δεν γίνονται έτσι, σε μια χώρα μόνο. Δεν μπορεί να συμβεί αυτή η κοσμογονία, γιατί θα είναι κοσμογονία πραγματικά η έξοδος από την ΕΕ, η έξοδος από το ΝΑΤΟ, οικονομία λαϊκή, σοσιαλισμός, εξουσία εργατική, λαϊκή, τέλος πάντων όπως θέλετε πείτε την, με ένα επιστημονικό σχεδιασμό και μια ανάπτυξη σε όφελος του λαού, με ισότιμες και επωφελείς σχέσεις με άλλες χώρες του κόσμου και όλα γύρω στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο, να μένουν ακούνητα και να σε παρακολουθούν. Δεν γίνεται. Θα υπάρχει ταυτόχρονα κίνηση, γιατί αυτή τη συζήτηση που κάνουμε εμείς τώρα ή που κάνει κι ο κόσμος απλά μέσα στους τόπους κατοικίας, δουλειάς, παντού, καθημερινά, την κάνουν και οι Γάλλοι εργαζόμενοι στα σπίτια τους και στους δρόμους. Την κάνουν και οι Ιταλοί, την κάνουν και σε άλλες χώρες, σε άλλες ηπείρους. Λοιπόν, αυτή η συζήτηση γίνεται, γιατί λένε «δεν μπορούμε, θα είμαστε απομονωμένοι», δεν θα είμαστε. Και εκεί κάποιος άνθρωπος σαν κι εμένα λέει ότι «τέλος πάντων αν αυτό χρειάζεται να γίνει και θα είναι σε όφελος του λαού μου, γιατί να μην το κάνω;». Θα το κάνει κι ο Έλληνας, θα το κάνει κι ο Ισπανός κι ο Ιταλός κι ο Γάλλος, την ίδια περίπου χρονική περίοδο. Άρα θα υπάρχει κίνηση.
- Βλέπω για παράδειγμα το ΑΚΕΛ που ακολουθεί μια άλλη πολιτική στην Κύπρο, στην ευρωπαϊκή προοπτική. Βλέπω μια άλλη πολιτική που ακολουθούν οι σύντροφοί σας στην Πορτογαλία στηρίζοντας την κυβέρνηση και μάλιστα σε ένα περιβάλλον σχεδόν μνημονίων. Γιατί; Αυτοί τι είναι; Δεν είναι κομμουνιστές, δεν είναι αριστεροί, δεν θέλουν την αλλαγή της κατάστασης;
- Είναι. Και είναι επιλογή τους και για τη χώρα τους έχουν την ευθύνη. Αλλά πρέπει να βγάλουμε και ορισμένα συμπεράσματα. Ας πούμε η διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ και τα αποτελέσματά της δεν ήταν ό,τι καλύτερο είχε να γνωρίσει επίσης η αριστερή, έστω, τέλος πάντων, δεν λέω η κομμουνιστική πολιτική, στην Κύπρο. Υπάρχουν ορισμένα συμπεράσματα, πλέον έχουν βγάλει συμπεράσματα απ' όσο ξέρω και οι ίδιες οι Οργανώσεις του ΑΚΕΛ για λάθη, για παραλείψεις, για δυσκολίες που υπήρχαν σε αυτή τη διακυβέρνηση. Επίσης το ίδιο γίνεται και στην Πορτογαλία, δηλαδή μια λαθεμένη πολιτική για παράδειγμα ή μια εκτιμημένη ως σωστή τη συγκεκριμένη περίοδο και φάση, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γενικευτεί, να θεωρητικοποιηθεί και να νομίζει και να λέει ότι πρέπει να γίνει παντού. Αντίθετα εμείς λέμε ότι αυτή η πολιτική πρέπει να απορριφθεί.
Και βεβαίως έχει επιβεβαιωθεί η θέση του ΚΚΕ που δεν στήριξε και δεν μπήκε, δεν πήρε καρέκλα εξουσίας σε μια κυβέρνηση που ονομαζόταν της αριστεράς.
- Εσείς θα βάζατε πλάτη εδώ σε ένα αριστερό κόμμα, τώρα όπως και να το κάνουμε ο ΣΥΡΙΖΑ αριστερός είναι... Γιατί γελάτε;
- Εντάξει εσείς το λέτε, εμείς έχουμε πει τι είναι...
- Τι κόμμα είναι;
- Ένα κλασικό αστικό κόμμα πλέον έχει γίνει. Ξεκίνησε με αριστερές καταβολές, εμείς το ονομάζαμε τυχοδιωκτικό κόμμα από την αρχή, από την ομάδα που έφυγε από το Κόμμα, δηλαδή οπορτουνιστικό κόμμα, που ευκαιριακά πάλευε έτσι ή αλλιώς, είχε αντιφάσεις η πολιτική του...
- Από εσάς προέρχονται πολλοί, πάντως...
- Το ξέρω, πάρα πολλοί και είναι και στην κυβέρνηση και υπουργοί κλπ. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι είχαν κάποτε μια θετική κατά τη γνώμη μας πορεία και ήταν και εντάξει με τη συνείδησή τους και με τον εαυτό τους και σήμερα βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, ακόμη και προσωπική οι ίδιοι. Δηλαδή αν τους κουβεντιάσετε προσωπικά, δεν ξέρουν τι να πουν και τι να κάνουν, ζουν την αντίφαση και ζουν τα αδιέξοδα. Εμείς λέγαμε από την αρχή και επιμένουμε σε αυτό και τώρα και για άλλες δυνάμεις που εμφανίζονται να λένε περίπου το ίδιο, με αριστερά συνθήματα και δήθεν αντιμνημονιακά και δήθεν αντιευρωπαϊκά και δήθεν να κάνουμε μια μεταβατική κυβέρνηση μπας και καταφέρουμε και κάνουμε κάτι καλύτερο για το λαό και παραμύθια. Εδώ πρέπει τα πράγματα να τα αντιμετωπίσεις ψυχρά, με τη λογική εννοώ, όχι χωρίς συναίσθημα, αλλά πρέπει να τα δεις λογικά. Άρα, λοιπόν, η πολιτική η δήθεν αντιμνημονιακή, η δήθεν αντιευρωπαϊκή, η δήθεν αριστερή οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα το λαό.
- Μισό λεπτό, εδώ υπάρχουν δυνάμεις που έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, με την πολιτική που ακολούθησε...
- Αφού έδωσαν γην και ύδωρ και τον στήριξαν και από κυβερνητικές θέσεις κι έχουν τεράστιες ευθύνες για εκείνο το 6μηνο - 7μηνο, όπως και τα προηγούμενα 10 - 12 χρόνια που οδηγήθηκε εκεί.
- Γιατί, επειδή προσπάθησαν να μην ακολουθηθεί αυτή η πορεία;
- Δεν παύουμε όμως να λέμε ότι στην καλύτερη περίπτωση είχαν αυταπάτες και στη χειρότερη περίπτωση έλεγαν και οι ίδιοι ψέματα και εξακολουθούν να τα λένε. Δεν πιστεύουμε ότι είναι το δεύτερο, πιστεύω ότι για κάποιους είναι πραγματικά αυταπάτες, ότι είναι αντίφαση της πολιτικής, ότι είναι αδιέξοδη η σκέψη τους, γιατί το πρόγραμμα που έχουν δομήσει και προτείνουν στον ελληνικό λαό είναι αδιέξοδο. Και γι' αυτό δεν μπορεί να βρει ανταπόκριση ούτε καν σε αυτόν τον περιορισμένο κόσμο, τέλος πάντων, όποιος κι αν είναι, ανάμεσα σε αυτούς που δυσαρεστούνται, που σκέφτονται αριστερά, που αισθάνονται αριστεροί...
- Γιατί δεν ασκείτε μια διευρυμένη -να το πω έτσι- πολιτική συμμαχιών; Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος ΚΚΕ για να συμμαχεί με το ΚΚΕ, να είναι μια πολιτική συμμαχιών που να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις, που έχουν κοινούς στόχους, με διαφορετικό τρόπο προφανώς ο καθένας. Να διαμορφώσετε ένα μέτωπο αντιευρωπαϊκό, εναντίον -ξέρω γω- του ευρώ. Άλλης πολιτικής αντίληψης. Άλλης οργάνωσης της κοινωνίας. Για να αποκτήσει και μια πιο ισχυρή πολιτική παρέμβαση στα πράγματα; Γιατί ο άλλος σου λέει εντάξει το ΚΚΕ το ξέρω, οι άλλοι 5-10 είναι διάσπαρτοι από κει...
- Η πιο πλατιά, ενωτική πολιτική συμμαχιών είναι η πολιτική που προτείνει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ λέει συμμαχίες μέσα στο λαό, άσχετα τι είναι.
- Κοινωνικά λέτε τώρα, πολιτικά;
- Βεβαίως, αρκεί να είναι εργάτης, αρκεί να είναι αγρότης, αρκεί να είναι επαγγελματίας, να είναι καταπιεσμένος, να έχει προβλήματα. Δεν μας ενδιαφέρει αν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ πριν, αν ψήφιζε τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ακόμα οτιδήποτε κόμμα, αρκεί τα προβλήματά του να είναι κοινά. Και σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να δομηθεί μια κοινωνική συμμαχία τέτοιων δυνάμεων εκεί. Γιατί πολιτικά χαρακτηριστικά θα έχει, πολιτικοποιημένη θα είναι. Στόχους, σχέδιο θα έχει, ακόμα και σχέδιο να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να οδηγεί η πάλη στη λαϊκή εξουσία...
- Γιατί ενώ το ΚΚΕ έχει την αντίληψη της κοινωνικής συμμαχίας, αυτό δεν εκφράζεται στο επίπεδο της πολιτικής. Γιατί στην κοινωνία ο αγρότης με τον άλλο αγρότη, με τον εργάτη που έχουν τα κοινά προβλήματα στα φορολογικά, στα οικονομικά κλπ. μπορούν να βρουν άκρη. Ναι, αλλά αυτό στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο κάπως πρέπει να εκφράζεται. Και λέει ένας κόσμος της αριστεράς που διαφωνεί με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνεί και με το ΚΚΕ και λέει «γιατί, ρε παιδιά, δεν κάνετε όλοι μαζί κάτι;» και είστε 15 και κάνετε 15 διαφορετικές συγκεντρώσεις...
- Κατ' αρχάς να σας πω ότι η κοινωνική συμμαχία δεν σημαίνει ότι θα ασχολείται με τα αιτήματα τα κοινωνικο-λαϊκά, τα οικονομικά και τα συντεχνιακά αιτήματα του κάθε κλάδου και θα ενώνονται όλοι αυτοί σε μια συμμαχία. Θα έχει πολιτικό χαρακτήρα, πρόγραμμα, σχέδιο, θα έχει κατεύθυνση ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στο σύστημα αυτό, θα φτάνει μέχρι την εργατική, τη λαϊκή εξουσία όλων αυτών των δυνάμεων και, βεβαίως, θα έχει και συγκεκριμένες προτάσεις για το σήμερα, για το αύριο και πώς θα πάμε εκεί, θα είναι δηλαδή και πολιτική με αυτήν την έννοια και σε αυτή την κατεύθυνση παλεύουμε. Άλλο ζήτημα που λέμε: Ότι πρέπει να τελειώσει η ιστορία, η οποία κατά τη γνώμη μας είναι και παρωχημένη, των συνεννοήσεων και των «κονέ» κορυφών διαφόρων πολιτικών σχημάτων, μορφωμάτων, κομμάτων, πολιτικών δυνάμεων, πέστε ό,τι θέλετε, οι οποίοι από τα πάνω συμφωνούν ορισμένα ζητήματα και πάνε να τα επιβάλουν στο κίνημα, μέσα στο λαό. Εμείς είμαστε διατεθειμένοι και το έχουμε πει από το προηγούμενο συνέδριό μας, το επαναφέρουμε και τώρα με αφορμή το 20ό Συνέδριο, ότι το ΚΚΕ δεν θα είναι ως κόμμα μέσα σε αυτή την κοινωνική συμμαχία, άρα και άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν πρέπει να είναι ως τέτοιες, ως κόμματα, μέσα σε αυτή τη συμμαχία ως συνιστώσες. Να συνεννοούνται δηλαδή πάλι οι κορυφές και να καθορίζουν τι θέλει ο λαός. Εμείς λέμε ότι πρέπει τα μέλη μας, τα στελέχη μας να συμμετέχουν σ' αυτή τη συμμαχία, που θα είναι δομημένη, μέσα από σωματεία, ομοσπονδίες, επιτροπές κλπ. σε όλους τους τόπους δουλειάς, σε όλους τους τόπους κατοικίας και θα συνενώνεται πανελλαδικά αυτή η συμμαχία..
- Είναι ώριμες τώρα οι συνθήκες;
- Βεβαίως μπορούν, εμείς λέμε να ωριμάσουν, άμα θέλει οποιαδήποτε δύναμη ή αν δημιουργηθούν και νέες πολιτικές δυνάμεις, δεν λέμε μόνο για τις σημερινές, γιατί η κοινωνία έχει και μια άλλη δυναμική, και θέλουν να συμμετέχουν με τέτοιες προϋποθέσεις μέσα σε αυτή την κοινωνική συμμαχία είναι πεδίον δόξης λαμπρό για όλους. Να συμμετέχουν κι αυτοί όπως το ΚΚΕ μέσω των μελών τους και όχι, για παράδειγμα, να καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, το ΚΚΕ-ΜΛ, το ΚΚΕ, την Πλεύση, κάποιους τροτσκιστές, κάποιους άλλους διαγραμμένους πρώην ΚΚΕ, την τάδε ομάδα, τους πέντε που φύγαν το 1800 τόσο, διάφορες τέτοιες ομάδες, να συνεννοηθούμε λέει. Αυτό είναι υπαρκτό γεγονός, έγινε πριν μια εβδομάδα, να μαζευτούμε όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς να αποφασίσουμε να γίνει μια απεργία για τα μέτρα αυτά της αξιολόγησης και να πάμε την άλλη Τετάρτη, σε μια βδομάδα, και να κάνουμε την πανελλαδική απεργία, για να πάμε να καπελώσουμε το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Καταντά γελοίο. Και τους λέμε: Ρε παλικάρια, έχετε συνδικαλιστές, έχετε ανθρώπους στο κίνημα, αυτούς που έχετε, εντάξει το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ έχει περισσότερους, θα πάμε σ' αυτά τα Σωματεία, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, όπου θέλετε και θα τους βάλουμε αυτό το ζήτημα. Θα συζητήσουμε τα αιτήματα, μέσα στις συνελεύσεις, εκεί θα γίνει και η διαπάλη η απαραίτητη.
- Πάμε στην αξιολόγηση. Έχουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την κυβέρνηση με την τρόικα σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, με δύσκολα μέτρα είναι η αλήθεια, που συζητάει η κυβέρνηση και προσπαθεί για τα λεγόμενα αντίμετρα. Αυτά αργά ή γρήγορα θα έρθουν στη Βουλή. Εσείς είστε διατεθειμένος κάποια από αυτά να τα ψηφίσετε αν είναι σε όφελος του λαού; Κάποια θετικά μέτρα, γιατί δεν μπορούμε να λέμε όχι σε όλα.
- Κατ' αρχάς να πούμε το εξής. Τι είναι αυτά τα αντίμετρα, γιατί πρέπει να ξέρει και ο κόσμος που μας βλέπει. Είναι σαν να λες σου παίρνω 1.000 ευρώ και μετά σου δίνω 300, άρα έχασα 700 ευρώ. Γιατί η χασούρα που θα γίνει δεν είναι ένα και δύο ευρώ. Δηλαδή με το αφορολόγητο, αυτό που πάει να αλλάξει και με τις συντάξεις και με τα εισοδήματα κλπ., θα έχουμε μείωση σε αυτά τα ζητήματα. Άρα, ότι και να πάρει 1% λέει του ΦΠΑ, δεν θα αντισταθμίσουν αυτά. Άρα, εμείς ξεκινάμε από το εξής ζήτημα: Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι είναι κοροϊδία. Εμείς να γίνουμε συνένοχοι σε μια πλάνη, σε μια κοροϊδία, σε ένα ψέμα, για να ξεγελάσει η κυβέρνηση μαζί με το κουαρτέτο τον ελληνικό λαό, με ευθύνη βέβαια της κυβέρνησης, γιατί το κουαρτέτο σε τελευταία ανάλυση είναι και καθαρό. Σου λέει αυτά. Σκληρά, βάρβαρα, εκεί σας βαράω στο κεφάλι, δεν πάει να φωνάζετε, να λέτε ό,τι θέλετε. Η κυβέρνηση όμως, που βάζει την υπογραφή της σε αυτά και δήθεν διαπραγματεύεται σκληρά, παίρνει σκληρά μέτρα σε βάρος του λαού. Αυτό πρέπει να αποκαλυφθεί. Από την άλλη μεριά, λέμε και δηλώνουμε κατηγορηματικά και το έχουμε κάνει επανειλημμένα και με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Το παραμικρό μέτρο ανακούφισης, που ανακουφίζει έστω και στο ελάχιστο, εμείς στη Βουλή το ψηφίζουμε. Και έχουμε κάνει τέτοιες ψηφοφορίες ουκ ολίγες φορές.
- Μας θυμίζει ένας φίλος που παρακολουθεί την πολιτική και τη δράση σας και μου λέει: Εντάξει, η κριτική σαφής κλπ. Χρειάζεται και αντιπρόταση. Η αντιπρόταση για να μην περιμένουμε το σοσιαλισμό, τι έχετε κάνει στο επίπεδο της οικονομίας. Έχετε πει δηλαδή ότι χρειάζεται μίνιμουμ μισθός για τον καθένα 1.200, γιατί δεν φτάνει.
- Και άλλα αιτήματα. Και προτάσεις νόμου έχουμε καταθέσει.
- Όχι εγώ λέω μόνο για τους μισθούς, συντάξεις και τα λοιπά. Την κουβέντα των ημερών. 1200 Χ 14 Χ 5.000.000 που είναι ο ενεργός πληθυσμός μαζί με τους συνταξιούχους, βγάζει ένα αποτέλεσμα. Πού θα τα βρούμε; Πού θα τα βρείτε;
- Ε! Να, είδατε που πάμε πάλι στο αδιέξοδο που λέει, αφού έτσι τα κάνανε, ας τα φάνε. Δηλαδή κάνανε όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς τους είπαμε πού θα τα βρούμε.
- Όχι στο Σοσιαλισμό. Τώρα.
- Σας απάντησα πριν. Εδώ και τώρα, εάν τύχαινε να είμαι κυβέρνηση, θα κοινωνικοποιούσα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, γιατί πλούτος υπάρχει. Τα χρόνια της κρίσης που ο λαός μας, όλοι χάσαμε μισθούς, χάσαμε συντάξεις, χάθηκαν πάρα πολλά πράγματα, την ίδια ώρα υπήρχαν όμιλοι, συγκεκριμένοι, μεγάλοι, αρκετοί, οι οποίοι είχαν τεράστια κερδοφορία, με χρήματα που ούτε τα επένδυσαν φυσικά, όπως έλεγαν οι ίδιοι, εδώ. Αυτός ο πλούτος πρέπει να περάσει στο λαό. Εάν υπήρχε μια πρόταση τέτοια, γιατί τέτοιες προτάσεις είχαν και άλλες δυνάμεις πριν, μόνο που ήταν στα λόγια σε συνθήματα και εννοούσαν άλλα.
- Κύριε Κουτσούμπα, εγώ λέει στο μήνυμα κάποιος είμαι εργάτης. Σε μία μελλοντική κατάσταση με το ΚΚΕ, πάλι εργάτης δεν θα είμαι; Τι θα αλλάξει. Τι μου υπόσχεται ο κύριος Κουτσούμπας;
- Ε, εργάτης να είναι και όλη η κοινωνία, εργαζόμενοι θα πρέπει να είμαστε. τι σημασία έχει. Δηλαδή ένας που παίρνει ένα πτυχίο από Πανεπιστήμιο ή άλλος που παίρνει ένα από ΤΕΙ δεν πρέπει να δουλεύει στην παραγωγή; Άλλος θα δουλεύει στο επιστημονικό του αντικείμενο, με το μυαλό του, με τα χέρια του, με το κομπιούτερ, άλλος θα σχεδιάζει, άλλος θα ξέρει να δουλεύει τις μηχανές, όλες οι εργασίες είναι απαραίτητες. Μόνο που θα υπάρχει εργασία για όλους, θα υπάρχει μισθός, που μπορεί να είναι 800 ευρώ, που σήμερα δεν φτάνει και πάλι εκεί, να είναι και πολύ καλός μισθός, να σου μένουν κιόλας που λέει ο λόγος, αφού θα έχει Υγεία δωρεάν, θα έχει Παιδεία δωρεάν, θα έχει Πολιτισμό, Αθλητισμό, μια σειρά άλλες παροχές, θα έχει πάμφθηνη αν δεν είναι δική του στέγη, διαμέρισμα, θα έχει πάρα πολύ φθηνές συγκοινωνίες, θα έχει πάρα πολλά πράγματα. Αυτά είναι που καθορίζουν και το εισόδημα και το τι θα έχει.
- Κλείνουμε με μια κουβέντα για τα Ελληνοτουρκικά, γιατί εκεί η θέση σας είναι αρκετά σκληρή θα έλεγα, για το θέμα της σύγκρουσης που έχουμε αυτό το διάστημα. Εκφράζετε ανησυχία για γενικευμένη κρίση. Σας ανησυχεί αυτή η ένταση στο Αιγαίο;
- Όχι μόνο μας ανησυχεί, αλλά έχουμε προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι πάντα οι στιγμές των εντάσεων, η δημιουργία ενός κλίματος προετοιμασίας ουσιαστικά πολεμικής, έστω και αν σήμερα αυτό μένει στο επίπεδο των δηλώσεων και δεν προχωράει και σε πρακτικές ενέργειες -αν και έχουμε και κάποιες ψιλοαψιμαχίες σε καθημερινή βάση- προετοιμάζουν το έδαφος για μεγαλύτερη ένταση. Βεβαίως, όταν δημιουργείται ένα πρόβλημα, ένα απλό θερμό επεισόδιο, αν και ποτέ το οποιοδήποτε θερμό επεισόδιο δεν μπορεί να το θεωρείς απλό, γιατί πάντα κάτι κατοχυρώνει, γιατί δείχνει και σε ποια κατεύθυνση κινείται. Να σας θυμίσω μόνο τα Ίμια, όπου ήταν ένα επεισόδιο, δεν οδήγησε δηλαδή σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη, όμως δημιούργησε δεδομένα. Υπογράψαμε για ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο ή μια σειρά τέτοια ζητήματα. Άρα λοιπόν και η τουρκική εξωτερική πολιτική της αστικής τάξης έχει τέτοια κατεύθυνση και δυστυχώς οι λεονταρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, της ελληνικής αστικής τάξης, δεν λύνουν αυτά τα προβλήματα, ούτε οδηγούν σε διέξοδο. Η ένταση, για παράδειγμα, των εξοπλισμών δεν γίνεται για την πραγματική άμυνα, για την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά ουσιαστικά -όπως ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας έχει δηλώσει- οφείλεται στο σχεδιασμό των εξοπλισμών που έχει το ΝΑΤΟ. Και πολλά άλλα, όπως για παράδειγμα ότι πήγαν στο Καστελόριζο μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Το ζήσαμε κι αυτό. Άρα όλα αυτά δείχνουν την κατάσταση την οξυμένη που υπάρχει ευρύτερα στην περιοχή, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή, Ουκρανία, Μαύρη Θάλασσα από πάνω μας, στα Δυτικά Βαλκάνια, αν εμπλακούν και αυτά, γιατί έχουν και σχέση συνεργασίας με την Τουρκία, παράδειγμα Αλβανία, περιπλέκουν την κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου